شکستگی استرسی پا

شکستگی استرسی پا به ترک هایی که در استخوان ایجاد می شوند یا کبود شدن استخوان گفته می شود. اکثر این شکستگی های استرسی پا در اثر فعالیت شدید و تکراری ایجاد می شوند و بین ورزشکاران و دوندگان شایع است. شکستگی استرسی استخوان عموما هنگامی که اشخاص فعالیت های فیزیکی سنگین خود را عوض می کنند مانند: امتحان یک ورزش جدید، افزایش شدت تمرینات، یا تغییر مکانی که در آن ورزش می کردند، اتفاق می افتد.

علاوه بر آن، اگر پوکی استخوان یا بیماری های دیگر استخوان های شما را ضعیف کرده اند، با انجم فعالیت های روزمره خود نیز ریسک ابتلا به شکستگی های استرسی استخوان های خود را افزایش می دهید.
استخوان هایی از پا که وزن بدن را تحمل می کنند نسبت به این شکستگی آسیب پذیرند زیرا برای انجام فعالیت های روزانه مانند راه رفتن یا دویدن نیروهای تکراری نیروهای موردنیاز را از بدن دریافت می کنند.

پرهیز از انجام فعالیت های سنگین برای زمان کوتاهی می تواند فشار و ریسک شکستگی را از پا کم کند. بازگشت سریع به فعالیت های قبل نه تنها فرایند بهبود را کند می کند بلکه خطر شکستگی کامل پا را افزایش می دهد. با جلوگیری از بروز شکستگی کامل، مدت زمان بهبودی این شکستگی های استرسی کاهش پیدا می کند.

شکستگی استرسی اغلب در متاتارس های دوم و سوم پا که باریک تر و بلندتر از بقیه هستند رخ می دهد. این ناحیه پرفشار ترین ناحیه ی پا در هنگام قرار گرفتن پا بر روی زمین است. شکستگی های استرسی هم چنین در کلکنئوس (استخوان پاشنه)، فیبولا(استخوان بیرونی ساق و مچ پا)، تالوس(استخوان کوچکی در مفصل مچ پا)، و نویکولار(استخوانی در بالای مچ پا) اتفاق می افتد.

بسیاری از شکستگی ها در اثر آسیب های فرسایشی به استخوان ها و در طی زمان رخ می دهد. نیروهای تکراری که موجب شکستگی های استرسی می شوند به اندازه ی کافی شدید نیستند که شکستگی کاملی را رقم بزنند(مانند شکستگی مچ پا در اثر سقوط). هنگامی که یک حرکت ورزشی تکرار می شود، استخوان هایی که وزن بدن را تحمل می کنند و عضلاتی که در مجاورت آن ها قرار دارند زمان لازم برای بهبودی را پیدا نمی کنند در نتیجه شکستگی های استرسی در استخوان هایشان رخ می دهد.
استخوان ها همواره درحال تغییر کردن هستند که به این اصطلاح remodling گفته می شود. استخوان های جدید رشد کرده و جای استخوان های قبلی را می گیرند. اگر فعالیت یک ورزشکار خیلی شدید باشد، شکستگی استخوان قدیمی سریع تر اتفاق می افتد و بدن توانایی جایگزینی استخوان جدیدی در این فاصله ی کوتاه را ندارد.

علت به وجود آمدن شکستگی استرسی پا چیست؟

رایج ترین علت شکستگی استرسی پا افزایش ناگهانی فعالیت های فیزیکی است. این تغییرات شامل: افزایش تعداد روزهای ورزش در هفته، مدت زمان ورزش و افزایش شدت ورزش مانند دویدن به مدت طولانی تر می شود.
حتی در اشخاصی که ورزش نمی کنند، افزایش شدت یا زمان انجام یک فعالیت میتواند موجب شکستگی استرسی پا می شود. برای مثال، اگر هرروز به آرامی پیاده روی می کنید ولی هنگامی که در سفر هستید پیاده روی های سریع تر و روی سطح سخت تری داشته باشید دچار شکستگی استرسی پا می شوید. پوشیدن کفش های جدید نیز می تواند توانایی پاهای شما را در جذب نیروهای تکراری کاهش دهد و موجب شکستگی های استرسی پا شود.

نارسایی استخوان و شکستگی استرسی پا:

شرایطی مانند پوکی استخوان که قدرت و حجم استخوان را کاهش می دهد و عوارض بلند مدت برخی داروها می توانند موجب شکستگی استرسی استخوان های شما شوند در صورتی که فعالیت های شما نرمال است. برای مثال، در زمستان که ویتامین دی کمتری به بدن می رسد احتمال این شکستگی ها در بدن بیشتر می شود.

شرایط محیطی نامساعد:

انجام دادن کارهای زیاد در بازه های کوتاه از علت های رایج به وجود آمدن این شکستگی هاست. این مورد اغلب در اشخاصی که به تازگی یک برنامه ی ورزشی را شروع کرده اند اتفاق می افتد ولی در ورزشکاران با تجربه هم دیده شده است.

تکنیک های نامناسب:

هرچیزی که مکانیک نحوه ی زمین خوردن پای شما به زمین را تغییر دهد ریسک ابتلا به شکستگی های استرسی را افزایش می دهد.

تغییر در سطح زمین:

تغییر در مکانی که در آن ورزش می کنید(مانند تغییر زمین تنیس از چمن به خاکی) ریسک شکستگی های استرسی را افزایش می دهد.

تجهیزات نامناسب:

حتما از کفش مناسب استفاده کنید. پوشیدن کفش های فرسوده یا گشاد که توانایی جذب شوک های وارد بر پا را ندارند برای این عارضه خطرناک تر هستند. دردها سریعا زیاد می شوند و در حین فعالیت هایی که پا وزن بدن را تحمل می کند حاد تر می شود. علائم دیگر این شکستگی ها عبارتند از:

• دردی که در هنگام استراحت بهبود می یابد.
• دردی که در حین فعالیت های روزمره تشدید می شود.
• ورم بالای پا یا قسمت بیرونی مچ پا
• حساس شدن به لمس در محل شکستگی
• احتمال کبودی

اقدامات اولیه

اگر فکر می کنید دچار شکستگی استرسی شده اید توسط پزشک معاینه شوید. نادیده گرفتن این درد ها می تواند عواقب جدی برای بدن شما داشته باشد و ممکن است استخوان به طور کامل شکسته شود. تا هنگامی که توسط پزشک معاینه نشدید، از راهکار های زیر پیروی کنید:

• استراحت کنید: از فعالیت هایی که موجب قرار گرفتن وزن بدن روی پا می شوند خودداری کنید. اگر در هر صورتی مجبور شدید، حتما کفش مناسبی داشته باشید.
• قرار دادن یخ در محل درد: بلافاصله پس از آسیب دیدگی در آن ناحیه یخ قرار دهید تا احتمال تورم را کاهش دهید.
• بستن محل شکستگی : برای جلوگیری از عوارض احتمالی، محل موردنظر را با باند ببندید.
• قرار دادن در ارتفاع بالاتر: تا جایی که ممکن است، پای خود را در هنگام استراحت در محلی قرار دهید که بالاتر از قلبتان باشد.