ناهنجاری اسکلتی عضلانی یا ناهنجاری قامتی بیماری های شایعی هستند که با افزایش سن ریسک ابتلا به آنان افزایش مییابد. شدت ناهنجاری اسکلتی عضلانی در افراد مختلف تفاوت دارد. در برخی افراد، باعث درد و ناراحتی های بدن می شود که فعالیت های روزمره ی افراد مانند راه رفتن یا تایپ کردن را مختل می کند. تشخیص زودهنگام و درمان ناهنجاری اسکلتی عضلانی می تواند عوارض آن را کاهش داده و در بلند مدت به رفع این مشکلات کمک کند.
ناهنجاری های اسکلتی عضلانی (MSD) شرایطی هستند که بر روی عضلات، استخوان ها و ماهیچه ها تأثیر میگذارند. این ناهنجاری ها شامل:
- کشیدگی تاندون ها
- سندروم تونل کارپال (carpal tunnel syndrome)
- آرتروز
- روماتیسم مفصلی
- فیبرومیالژی
- شکستگی استخوان ها
علائم ناهنجاری های اسکلتی عضلانی چیست؟
علائم ناهنجاری های اسکلتی عضلانی عبارتست از:
- مفاصل سفت و بدون انعطاف
- متورم شدن
- دردهای شدید، مزمن و تکرارشونده
این ناهنجاری ها می توانند بر روی هر یک از سیستم های اسکلتی زیر تأثیرگذار باشند:
- گردن
- شانه ها
- مچ دست
- پشت
- لگن
- ساق پا
- زانوها
- مچ پا وکف پا
عوامل ایجاد ناهنجاری های اسکلتی عضلانی چیست؟
ریسک پیشرفت این بیماری توسط عوامل:
سن، شغل، میزان فعالیت ها، روش زندگی، تاریخچه ی خانوادگی افزایش می یابد.
فعالیت های خاصی موجب تخریب سیستم اسکلتی و ایجاد ناهنجاری های عضلانی می شوند.
این فعالیت ها شامل: نشستن در یک موقعیت مشابه در هر روز، درگیر شدن در حرکات تکراری، بلند کردن اجسام سنگین، نگهداری بدن در موقعیت بد هنگام کار
تشخیص ناهنجاری اسکلتی عضلانی چگونه است؟
برنامه ی درمانی شما به علت بروز علائم این ناهنجاری ها بستگی دارد. بنابراین دریافت یک تشخیص دقیق مهم است. اگر در حال تجربه ی علائم ناهنجاری قامتی هستید، با دکتر مشورت کنید. برای تشخیص دقیق تر شرایط، ممکن است به یک تست فیزیکی نیاز داشته باشید. دکترها شرایطی مانند : درد، قرمز شدن، ورم کردن، ضعف عضلات، تحلیل رفتن عضلات را بررسی میکنند.
پزشکان همچنین بازخورد ها را بررسی می کنند. واکنش های غیرارادی ممکن است ناشی از آسیب های عصبی باشند. در ادامه ممکن است تست هایی مانند MRI یا پاسچرگرافی برای تشخیص ضروری باشد. این تست ها می توانند آزمایش استخوان ها و بافت های نرم را برای دکتر تشخیص دهند. آزمایش خون نیز برای بیماری های روماتیسمی مانند RA (روماتیسم مفصلی) لازم است.
درمان ناهنجاری اسکلتی عضلانی چگونه است؟
پزشک شما بر اساس تشخیص بیماری و شدت علائم طرح درمانی برای شما آماده می کند. برای درمان دردهای مقطعی ممکن است تمرین های آرامی تجویز شود و داروهای بدون نسخه ای مانند پروفن و استامینوفن برای مصرف تجویز می شود.. برای علائم شدید ترممکن است داروهایی تجویز کنند که التهاب و درد را کاهش می دهند. در برخی از حالت ها ممکن است حرکات فیزیوتراپی و کاردرمانی به بیماران پیشنهاد شود که در درمان این ناهنجاری بسیار مفید است.
فیزیوتراپی و کاردرمانی به شما کمک می کنند درد و ناراحتی خود را مدیریت کنید، قدرت و دامنه ی حرکت خود را حفظ کنید و به فعالیت های روزانه ی خود برسید.
چگونه می توان از ناهنجاری اسکلتی عضلانی پیشگیری کرد؟
خطر پیشرفت ناهنجاری های اسکلتی عضلانی یا ناهنجاری قامتی با سن رابطه ی مستقیم دارد. ماهیچه ها، استخوان ها، و مفاصل با پیرشدن افراد تخریب می شوند. ولی این موضوع به معنی این نیست که همه ی افراد با پیرشدن به آن مبتلا می شوند. با مراقبت از بدن در دوران بزرگسالی، میتوان ریسک ابتلا به این مشکلات را کاهش داد. موضوعی که در حال حاضر مورد اهمیت است ایجاد روش زندگی سالم برای خود است. تمرین های استقامتی و کشش بدن می تواند به سالم ماندن و قدرت استخوان ها، مفاصل، و عضلات کمک کند. انجام دادن تمرین ها به صورت روزانه و به صورت صحیح در این فرایند اهمیت دارد. برای جلوگیری از کمردرد، به طور مرتب بایستید و هنگام بلند کردن اشیا مراقب باشید. هم چنین انجام فعالیت های تکراری را به حداقل خود برسانید.
ناهنجاری اسکلتی عضلانی مرتبط با کار – ارگونومی در کار
ناهنجاری اسکلتی عضلانی شامل آسیب ها یا ناهنجاری هایی از عضلات، اعصاب، تاندون ها، مفاصل، غضروف ها و دیسک های نخاعی می شوند. ناهنجاری اسکلتی عضلانی مربوط به کار شرایطی هستند که :
محیط کاری و عملکرد آن به طرز قابل توجهی در ایجاد این شرایط نقش دارند.
بدتر شدن یا طولانی تر شدن این شرایط به دلیل شرایط کاری
تاریخچه ای کوتاه از ناهنجاری اسکلتی عضلانی مرتبط با کار
در سال 1997 موسسه ی ملی ایمنی و بهداشت شغلی، عللی برای ناهنجاری های اسکلتی عضلانی مربوط به کار ارائه کرد. مثال هایی از شرایط کاری که موجب این ناهنجاری ها می شوند شامل: بلند کردن اجسام سنگین به صورت روتین، در معرض لرزش قرار گرفتن کل بدن به صورت روزانه، کار بیش از حد به طور معمول، کار کردن با گردنی که بیش از حد خم شده است و یا مجبور کردن خود به انجام کارهای تکراری در هر روز می شد. در این گزارش رابطه ی مستقیمی بین شرایط کاری و ناهنجاری های اسکلتی از گردن، شانه، آرنج ، مچ دست، و پشت پیدا کردند.
اداره ی آمار کارMSD (Musculoskeletal Disorder) یا ناهنجاری اسکلتی عضلانی را به عنوان بیماری های سیستم اسکلتی عضلانی و بافت های همبند در هنگامی که با درد بدن، فشار بیش از حد یا حرکات تکراری همراه باشد تلقی می کند. MSD شامل ناهنجاری هایی که با سرخوردن، افتادن و تصادفات مشابه اتفاق می افتد نمی شود. مثال های ناهنجاری اسکلتی عضلانی عبارتست از:
- رگ به رگ شدن، فشار روی عضلات، پارگی
- کمردرد
- سندروم تونل کارپال
- فتق (هرنیا)
ناهنجاری های اسکلتی عضلانی برای کارفرمایان هزینه های زیادی دارد. مانند: غیبت کارکنان، از دست رفتن بازدهی، و مراقبت از سلامت کارکنان بیشتراز قبل ، ناتوانی و جبران خسارت هزینه های کارکنان . موارد MSD از میانگین جراحات بدون فوتی یا بیماری تعداد بیشتری دارند.
- در سال 2001،متوسط زمانی که افراد به دلیل MSD از کار دور شدند 8 روز بود در صورتی که آسیب های غیر فوتی یا بیماری های دیگر به طور میانگین 6 روز از کار دور بودند.
- پزشکان در آمریکا حدود 70 میلیون مراجعه کننده به علت ناهنجاری های قامتی در سال دارند، و به طور کلی 130 میلیون مراقبت درمانی شامل :درمان های سرپایی، بیمارستان و ویزیت های اورژانس تخمین زده شده است.
- در سال 1999 حدود 1 میلیون از افراد بخشی از تایم کاری خود را برای درمان و بهبودی اثرات ناشی از کار یا نقص عملکرد کمر یا اندام فوقانی سپری کردند.
- موسسه ی علوم پزشکی آمریکا، بار اقتصادی ناهنجاری های قامتی مربوط به کار را که با هزینه های جبرانی خسارت ها، دستمزدهای از دست رفته، و کمبود بازدهی محاسبه شده بود را سالانه بین 45 الی 54 میلیارد تخمین زده بود.
مثال هایی از ناهنجاری اسکلتی عضلانی ناشی از کار عبارتند از :
- سندروم تونل کارپال
- آسیب کمر و کمردرد
- آرتروز
گسترش و پیاده سازی کنترل های محیط کار برای جلوگیری از ناهنجاری اسکلتی عضلانی
این کنترل ها سلسله مراتبی از استراتژی طراحی محیط برای کاهش یا کنترل خطرات محل کارشامل خطرات ارگونومی (دانش به کار بردن اطلاعات علمی موجود دربارهٔ انسان در طراحی محیط کار) است. سه درجه از این کنترل ها عبارتند از:
استفاده از کنترل های مهندسی
این رویکرد کنترلی برای جلوگیری و کنترل ناهنجاری های اسکلتی عضلانی در طراحی محیط کاری است. این روش قابلیت ها و محدودیت های محیط کار را با کنترل های مهندسی در نظر می گیرد. مثال های این روش:
- تغییر روشی که مصالح، قطعات و محصولات جابجا یا ارسال می شوند. برای مثال، استفاده از یک دستیار مکانیکی برای راحت شدن بلند کردن بارهای سنگین
- تغییر طرح محل کار، که ممکن است شامل ایجاد میزهایی با قابلیت تنظیم ارتفاع یا قراردادن ابزار در فاصله های کوتاه باشد.
استفاده از کنترل های مدیریتی(تغییر در روش کار و سیاست های مدیریت)
استراتژی های کنترل مدیریتی، سیاست هایی است که ریسک ابتلا به ناهنجاری های اسکلتی عضلانی را کاهش داده ولی موجب حذف خطرات محل کار نمی شود. اگرچه کنترل های مهندسی ترجیح داده می شود و در اولویت هستند اما کنترل های مدیریتی به عنوان معیارهای موقتی می توانند بسیار مفید باشند. برای مثال:
- کاهش زمان های شیفت یا حذف اضافه کاری
- تغییر قوانین کاری و اضافه کردن تایم های استراحت بیشتر
- شیفت چرخشی برای کارمندانی که کارفیزیکی خسته کننده ای دارند.
استفاده از محافظت های شخصی
محافظهای شخصی معمولا مانعی بین کارمندان و منبع خطر فراهم می کند. ماسک ها، گوش گیرها ، عینک های محافظ، پیشبند های شیمیایی، کفش های ایمنی مثال هایی از محافظهای شخصی هستند.
آخرین مقالات:
- پیشگیری از آسیب های ورزشی، برای ورزشکاران حرفهای
- لاغری موضعی
- تیلت لگنی: آشنایی با انواع، علل و 9 تمرین اصلاحی
- نحوه محاسبه درصد چربی بدن
- معرفی 4 تست تناسب اندام
من ارتروز کمر دارم و جدیدا همراه با کمرم مچ پام هم احساس درد دارم و نمیدونستم که باهم ارتباط دارن. پروسه درمان جدایی باید طی بشه؟